Natuurherstelwet voor Europese steden

Stedelijke vergroening in Europa heeft de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt, met aandacht voor zowel ecologische voordelen als het verbeteren van de levenskwaliteit van stadsbewoners. Belangrijke ontwikkelingen zijn onder meer de toenemende populariteit van groene daken en gevels in verschillende Europese steden, die bijvoorbeeld helpen de luchtkwaliteit te verbeteren en het stedelijk hitte-eilandeffect te verminderen.

Ecologische corridors en groene netwerken

Steden zoals Utrecht, Valencia en Kopenhagen creëren ecologische corridors en groene netwerken die parken en natuurgebieden met elkaar verbinden en zo de biodiversiteit bevorderen. Deze trends weerspiegelen de toenemende focus in Europa op mentale gezondheid, biodiversiteit en leefbaarheid door middel van stedelijke vergroening. Ook lokale, nationale en EU-wetgeving heeft een grote impact op de stedelijke vergroening. Een van de belangrijkste ontwikkelingen hierin is de Natuurherstelwet. Deze is er niet alleen voor natuurgebieden, maar ook voor steden.

Doelstellingen Natuurherstelwet

De Natuurherstelwet is een verordening van de Europese Unie die bedoeld is om het milieu binnen de EU te beschermen en de natuur te herstellen naar een goede ecologische staat. De Natuurherstelwet vormt de eerste wettelijke verplichting voor grootschalig natuurherstel met als doel verdere achteruitgang van beschermde habitats en soorten te voorkomen. In deze wet zijn er specifieke doelstellingen opgenomen in de tijdlijn voor stedelijke ecosystemen:

Geen nettoverlies van stedelijke groene ruimten en stedelijke boomkroonbedekking in elke EU-stad, elk dorp en elke voorstad tegen 2030;
Een toename van het totale nationale oppervlak aan stedelijke groene ruimten met ten minste 3% tegen 2040, en 5% tegen 2050, met nadruk op netto winst van groene ruimte geïntegreerd in bestaande en nieuwe gebouwen en infrastructuurontwikkelingen (inclusief renovaties en herontwikkelingen);
Een stijgende trend in boomkroonbedekking in elke EU-stad, elk dorp en elke voorstad tegen 2050. Deze moet elke zes jaar worden gemeten vanaf 1 januari 2031, totdat een bevredigend niveau is bereikt. Advies is 10% boomkroonbedekking in de stad, exacte percentage hangt af van de plannen die in 2026 worden opgesteld (voor de artikelen in de wet met betrekking tot stedelijke ecosystemen: zie bijlage 1).

Door deze wet zullen steden worden beïnvloed, en hopelijk zal dit een grote impact hebben op burgers: klimaatadaptatie (hitte-eilandeffect), welzijn en biodiversiteit.

Bovenstaande is een samenvatting van de publicatie ‘Natuurherstelwet voor Europese steden’, geschreven voor Heidi Kamerling, practor Groene Leefbare stad. Klik op de link hieronder om de complete tekst te lezen.